w grach zespołowych

См. также в других словарях:

• pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

• obstawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obstawiaćam, obstawiaća, obstawiaćają, obstawiaćany {{/stl 8}}– obstawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obstawiaćwię, obstawiaćwi, obstawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bramka — ż III, CMs. bramkamce; lm D. bramkamek 1. «niewielka brama, furtka, drzwi» Uchylić bramkę. Wyjść przez bramkę. 2. sport. «w grach zespołowych (jak piłka nożna i ręczna, hokej): urządzenie składające się z dwu słupków połączonych u góry poprzeczką …   Słownik języka polskiego

• matka — ż III, CMs. matkatce; lm D. matkatek 1. «kobieta mająca własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Karmiąca, młoda matka. Rodzona matka. Poczuć się, zostać matką. ∆ Matka chrzestna a) «kobieta przedstawiająca do… …   Słownik języka polskiego

• napad — m IV, D. u, Ms. napadadzie; lm M. y 1. «niespodziewane najście, uderzenie na przeciwnika, zbrojne napadnięcie na kogoś lub na coś» Napad zbrojny na obce państwo. Napad bandytów na bank. Dokonać napadu na kogoś. Zorganizować napad na kogoś, na coś …   Słownik języka polskiego

• ofensywa — ż IV, CMs. ofensywawie; lm D. ofensywayw 1. «natarcie prowadzone dużymi siłami w skali strategicznej, na całym froncie lub większym jego odcinku» Ofensywa powietrzna. Ofensywa armii, wojsk pancernych. Ofensywa na jakiś kraj, na jakieś miasto.… …   Słownik języka polskiego

• pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• prawoskrzydłowy — prawoskrzydłowywi «znajdujący się na prawym skrzydle; odnoszący się do prawego skrzydła, prawej strony, prawej części czegoś» Prawoskrzydłowa część budynku. Zajmować prawoskrzydłową pozycję frontu. prawoskrzydłowy w użyciu rzecz., sport. «w… …   Słownik języka polskiego

• pressing — m III, D. u, Ms. pressinggiem sport. «w niektórych grach zespołowych: agresywne krycie, pilnowanie przeciwników na całym boisku» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• skrzydłowy — skrzydłowywi 1. «dotyczący skrzydeł ptaków, owadów» Pokrywy skrzydłowe świerszcza. 2. sport. «znajdujący się, odbywający się w bocznej części boiska» Gra skrzydłowa. 3. wojsk. «odbywający się, znajdujący się na krańcach bocznego ugrupowania linii …   Słownik języka polskiego

• trener — m IV, D. a, Ms. trenererze 1. B.=D.; lm M. trenererzy, DB. ów «specjalista kierujący całokształtem przygotowań zawodnika lub drużyny do zawodów, opracowujący metodykę treningu, założenia taktyczne, dobór zawodników itp., a także w grach… …   Słownik języka polskiego